STRONA 562 INFORMACJE TECHNICZNE Technical information | Технические характеристики LAHTI PRO PROLINE MEGA TRYTON VULCAN POZOSTAŁE MARKI FISKARS KLINGSPOR JUCO ERDI BESSEY LYRA GUILBERT EXPRESS ELICO TESA CELLFAST STANLEY DEWALT Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z dnia 9 marca 2016 w sprawie środków ochrony indywidualnej oraz uchylenia dyrektywy Rady 89/686/EWG. Zgodnie z prawem Unii Europejskiej, Rozporządzenie PE i Rady UE 2016/425 oraz przepisami prawa krajowego z zakresu Bezpieczeństwa i Higieny Pracy i Kodeksu Pracy, obowiązkiem każdego pracodawcy jest zaopatrzenie pracowników w środki ochrony indywidualnej, które będą odpowiednio przystosowane do ochrony przed zagrożeniami występującymi na danych stanowiskach pracy. Środki ochrony indywidualnej (ŚOI) oznaczają: - środki zaprojektowane i wyprodukowane do noszenia lub trzymania przez osobę w celu ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń dla zdrowia lub bezpieczeństwa tej osoby. - wymienialne elementy składowe środków mające zasadnicze znaczenie dla ich funkcji ochronnej; - systemy przyłączy do środków, które są noszone ani trzymane przez osobę, są zaprojektowane do łączenia tych środków z urządzeniem zewnętrznym lub ze stabilnym punktem kotwiczącym, nie przeznaczone do trwałego przymocowania i nie wymagają przeprowadzenia prac montażowych przed użyciem. Producenci środków ochrony indywidualnej przed wprowadzeniem ich do obrotu, muszą wykazać, w wyniku oceny zgodności, że są one zgodne z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, określonymi w Rozporządzeniu 2016/425. Jednym ze sposobów wykazania zgodności środka ochrony indywidualnej z wymaganiami zasadniczymi jest udowodnienie, że spełnia on wymagania normy zharmonizowanej z w/w rozporządzeniem. Potwierdzeniem spełnienia przez środek ochrony indywidualnej wymagań zasadniczych jest oznaczenie go przez producenta/importera znakiem CE i wystawienie deklaracji zgodności. KATEGORIE ŚRODKÓW OCHRONY INDYWIDUALNEJ Rozporządzenie PPE dokonuje podziału środków ochrony indywidualnej na trzy kategorie ochrony, w zależności od poziomu ryzyka, na jakie może być narażony pracownik podczas wykonywanej pracy: Kategoria ochrony Poziom ryzyka Opis I Niski Kategoria I obejmuje wyłącznie następujące zagrożenia minimalne: powierzchowne urazy mechaniczne, kontakt ze środkami czyszczącymi o słabszym działaniu lub dłuższy kontakt z wodą, kontakt z gorącymi powierzchniami o temperaturze nieprzekraczającej 50 °C, uszkodzenie wzroku w wyniku narażenia na działanie światła słonecznego (innego niż podczas obserwacji słońca), czynniki atmosferyczne, które nie mają charakteru ekstremalnego II Średni Kategoria II obejmuje zagrożenia inne niż wymienione w kategoriach I i III III Wysoki Kategoria III obejmuje wyłącznie zagrożenia które mogą mieć bardzo poważne konsekwencje, takie jak śmierć lub nieodwracalne szkody na zdrowiu, związane z niebezpiecznymi dla zdrowia substancjami i mieszaninami, atmosferą o niedostatecznej zawartości tlenu, szkodliwymi czynnikami biologicznymi, promieniowaniem jonizującym, środowiskiem o wysokiej temperaturze, którego skutki są porównywalne do działania powietrza o temperaturze wynoszącej co najmniej 100 °C, środowiskiem o niskiej temperaturze, którego skutki są porównywalne do działania powietrza o temperaturze wynoszącej – 50 °C lub niższej, upadkiem z wysokości, porażeniem prądem elektrycznym i pracami pod napięciem, utonięciem, przecięciami przez przenośną pilarkę łańcuchową, strumieniem pod wysokim ciśnieniem, ranami postrzałowymi lub pchnięciem nożem, szkodliwym hałasem. Kodeks Pracy „Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy” (Kodeks Pracy art. 2379 §1) „Pracodawca jest zobowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach” (Kodeks Pracy Art. 2376 § 3) PODSTAWY PRAWNE
RkJQdWJsaXNoZXIy NjcwODY4